حال الان من روی نورتریپتیلین )حدودا سه ساله( یا دو؟
بیدار شدن فردا صبح ها، بزرگترین مشکل الانمه. از استرس فردا ها، شبهذ خوابم نمیبره. وقتی هم میخابم، به زور باید بیدار بشم. 5 ساعت اختلاف زمانی. آدلاید آیا؟ برعکس؟ باهاماس؟
در حال حاضر استرس های زندگیم یکی پایانکار یکجاست و گرفتن تجاری برای جای دیگه و ب بیرون کردن یکی از مستاجرای مهطرم و ماه بعد یکی دیگه و سال آینده هم یکی دیگه.
احساس میکنم زندگیم استاپ شده و سرعت فکرم کند و احساس پیرمردها رو دارم.
تایپ با تبلت، هولی مولی
کارهام رو انجام میدم و همیشه( 70 درصد) برای سر کار آماده هستم ولی کتاب نمیخونم
فیلم نمیبینم
سریال صفر
رفتن منزل فامیل صفر
سیبلینگز جاست وان
از گوشی فقط برای اس ام اس و تماس و نه برنامه های کاربردی. حیف این گوشی ک دست منه
ارزش ندارم
مادرم و پدرم و خواهرام مهمترین چیز زندگیمن
خواهرزاده هام روی اعصابن
صورت بدون حالت و ایموشن لس دارم
یوتوب 0
ریدینگ 0
امید ب آینده 0
منتظرم تا عمرم ب سر برسه. حالا 1 سال دیگه یا 50 سال دیگه. فقط تموم شه.
خودکشی هم خوبه. ولی مادر و پدرم چی؟ خواهرام چه خواهند کشید بعد از خودکشیم؟ پس خودکشی 100 درصد منتفیه و کنسله.
از کامپیوتر استفاده ای نمیکنم. تلوزیون نمیبینم. کلا استاپ شدم. مخصوصا 6 ماهه اخیر
سر کار پر از انرژی هستم و بسیار مقرراتی و نامبر وان. بهترین در محل کار( برای نشان دادن ب دیگران اثبات خودم ب همکارام البته احتمالا این خودش هم یک نوع مرضیه. ایک آدمی مثل ربات. برای خودم و زندگی شخصیم نمرم صفره)
دوستی ندارم
کینه ای شاید
بله حتما کینه ای. حرف دیگران هفته ها توی مغزم میمونه
گرد و خاک روی وسایل خونه 1000 درصد
حمام کردن 4 بار در هفته اما هر بار سخت تر از بار قبل
خرج خودم برای دل خودم، حالا لباس یا کیف یا کافی یا ساندویچ 0 صفر!
بیرون شهر با خانواده 0
پست پون همه چیز
حالات و احساسات الانم بودن نوشته های بالا
از امشب، نورتریپتیلین نمیخورم. شاید بخاطر این داروهه هست ک اینجوریم.
شروع پروzاک
مروری بر داروهای مصرفی الان 5.1.1400